Refah Devletinin Krizi, Sosyal Politikada Dönüşüm ve Temel Gelir

Abstract

Günümüzde sosyal politikada dönüşüm sorunu yaygın bir tartışma haline gelmiştir. Ulusal ve uluslararası piyasaların liberalizasyonu, işgücü piyasasının esnekleşmesi, kamu harcamalarının kısılması gibi uygulamalarla birlikte işsizlik ve yoksulluk tüm dünyada daha yaygın ve yoğun ekonomik-toplumsal sorunları içeren kapsamlı bir kriz biçimini almıştır. Bu nedenle sosyal politikanın dönüşümü geniş bir literatür oluşturmuştur. Temel gelir önerisi ise bu literatürün yaygın tartışma başlıklarından biridir. Burada sosyal politika anlayışındaki dönüşümle temel gelir önerisi arasındaki ilişki eleştirel biçimde ele alınacaktır. Sosyal politikada dönüşüm tartışmaları, temelde refah devletinin krizi hususunda geliştirilen yaklaşımlara dayandığından, krizin nasıl kavrandığı geliştirilen sosyal politika önerilerini belirlemektedir. Temel gelir önerisini ortaya atan yaklaşımlar, sosyal politikayı, refah devletini ve refah devletinin krizini sermaye birikim süreçleri ve sınıf ilişkilerinden ziyade bölüşüm ilişkilerine dayandırmaktadır. Dolayısıyla temel gelir önerisinin iddia edilen olumlu etkileri, kapitalist piyasa ilişkilerinin belirli ideal koşullar altında işlemesine bağımlı hale gelmektedir. Toplumsal ve iktisadi eşitsizliğin üretiminin koşulları yerine sonuçlarına yönelen böylesi bir yaklaşım, hem temel gelir önerisinin gerçekleşme koşullarındaki ciddi sınırlılıkları hem de olası bir uygulamadaki yetersizlikleri göz ardı etmektedir. Bu bağlamda öncelikle refah devleti ve sosyal politikanın dönüşümü ele alan yazın daha sonra ise temel gelir tartışmaları incelenerek eleştirel bir değerlendirme yapılacaktır.

Transformation in social policy has become a widespread debate today. Due to policy implementations such as liberalization of national and international markets, flexibilization of labor market and restriction of public expenditures, unemployment and poverty have turned into a comprehensive crisis inclusive of more prevalent and deeper economic-social problems. A large-scale literature has therefore been developed on the transformation of social policy. The proposal of basic income is one of the most widespread debates within this literature. This article will critically discuss the relation between basic income proposal and transformation of social policy. Since the debates on the transformation of social policy fundamentally rely on approaches that are developed with regard to the crises of welfare state, the way the crisis is conceived determines the development of social policy proposals. Approaches that raise the basic income proposal ground social theory, welfare state and crisis of welfare state on the relations of distribution, rather than the processes of capital accumulation and class relations. In this sense, the so-called positive outcomes of the basic income proposal become dependent upon certain conditions, wherein the capitalist market relations are assumed to proceed under ideal circumstances. Such an approach which prioritizes the results of social and economic inequalities instead of focusing on the underlying conditions of their production, ignores both the limitations in the conditions of feasibility of basic income proposal and the possible deficiencies in its application. Within this context, this study will present a critical analysis of the debates on basic income by discussing the transformation of welfare state and social policy.