Modern Türk Öyküsünde Alt Türler (1890-1950)

Abstract

Modern öykü diğer türlerle girdiği ilişkiye ve yararlandığı edebî teknik ve formlara göre sınıflandırılabilir. Buna göre, mizahi öykü, teatral öykü, portre öykü, röportaj öykü, mektup öykü, anı/günlük öykü, tezli öykü, melodramatik öykü, dramatik öykü, gotik öykü olmak üzere on alt tür ortaya çıkmaktadır. İkili tasnif kullanıldığında onlarca hatta yüzlerce öykünün tek bir özelliğinin ya da en çok iki özelliğinin ifade edilmesi söz konusuyken, çoklu tipoloji sayesinde anlatıların pek çok özelliğinin gözler önüne serilmesi mümkün olmaktadır. Başkaca yapısal özelliklerine bakmadan, aynı yazarın pek çok öyküsünü bu iki kategorinin içine koymanın, incelenen öykülerdeki çeşitliliği göstermeyeceği düşünülmüş ve anlatıların yapısal özelliklerinden hareketle alt tür ayrımı yapılmıştır. Bu bağlamda yapılmak istenen, söz konusu ikili ayrımın yanlışlığını kanıtlamak değil, olası başka tipolojiler üzerinden öyküye yeniden bakmayı önermektir

Modern short story can be classified according to the relations with other genres and literary techniques and forms that it benefit. According to this classification, ten sub-genres come out as humorous story, theatrical story, portrait story, interview story, letter story, memoirs story, thesis story, melodramatic story, dramatic story, gothic story.While one or two features of tens of stories and even hundreds of stories can be expressed if binary classification is used. Many features of narratives can be illustrated by means of multiple typologies. It is thought that filling so many stories of the same author's stories into two categories without evaluating other structural features would not reflect the diversity of the stories examined. And sub-genre divison has been done with moving from structural features of narratives. In this context, what is intended to do is not to prove the fallacy of this binary distinction; but to propose to examine the story again from the view point of other possible typologies.