Kamu Yönetiminde Etik Açıdan İstifa
Abstract
İstifa etmek atanmış veya seçilmiş olsun kamu görevlileri için oldukça önemli bir etik kaynak oluşturur. Kamu görevlileri istifa etme tercihini pek fazla göz önünde bulundurmasalar da esasında istifa tercihinin bulunması kişinin ahlâki yapısını geliştirir ve sorumlulukların somutlaşmasını sağlar. İstifa tercihi bireyin kendi ahlâki bütünlüğünü koruyabilmesi için ek bir olanak sağlar. Herhangi bir kamu görevine giren birey, aynı zamanda görevinin gerektirdiği beceriyi göstereceği, verdiği sözleri tutacağı, emir ve talimatlara uyacağı, etkin ve verimli çalışacağı konularında taahhütlerde bulunmuş olur. Kamu görevlileri bu yükümlülükleri yerine getirme konusunda herhangi bir ahlâki çatışma yaşadığında, değişik tepkilerde bulunur. Bireyin içine girdiği ahlâki çatışma görevde kalmasına engel olacak noktaya geldiğinde bireyin istifa etmesi, onun ahlâki bütünlüğünü korumasını sağlar. Ancak bununla birlikte istifa etmek çok yönlü ve ağır maliyetler de getirdiğinden oldukça nadir kullanılan bir tercihtir. Kamu görevlilerinin özellikle maliyetleri nedeniyle istifa tercihini göz önünde tutmamaları hem bireysel hem de kurumsal açıdan çeşitli ahlâki aşınmalara yol açmaktadır. Kamu yönetimi etiği açısından son derece önemli bir kaynak olan istifa tercihinin incelenmesi ve etik bir kaynak olarak yerinin tespit edilmesi gereklidir. This article draws attention to the resignation as a preference /an option and a morally strengthening mechanism in public service. For public servants whether elected or appointed, resignation provides a very important moral source. Although public servants generally ignore to prefer resignation option, in fact, such an attitude will improve the individuals' morality and makes concrete their own responsibilities. The option to resign provides an additional possibility for the individual to keep him/her self-consistency. It is assumed that each public servant has promised to be hardworking, skillful, reliable, obedient to the orders and directives and, work efficiently and effectively. But if any moral conflict occurs in performing the duties, then, the public servant will reflect different responses. So, when the moral struggle begins for and within the individual itself, taking decision to resign will provide moral coherence for him/her. But it is preferred very rarely because the resignation brings together multi dimensional and heavy burden on the individuals. Anyway, ignoring the option to resign has led to the individual and institutional erosion. Finally the option to resign is offered to be discussed and given importance for the public administration ethics.