The prevalence of disability among health care workers and associated problems: A sample from Turkey

Abstract

Objective: It is predicted that worldwide, there are over one billion people who live with one sort of disability or another. This study aims to assess the prevalence of disability among health care workers and associated problems. Material and Method: This is a cross-sectional study. The population of study was comprised of 908 health care workers in a training and research hospital. A list was obtained from the human resources department of the hospital management and 323 people (a response rate 35.5%) agreed to participate in a survey to determine disability. A brief set of questions prepared by the Washington Disability Statistics Group was implemented. The set results defined 63 people as being disabled (19.5%). Results: The findings indicated that among the disabled health care workers, 44.5% were older (above the age of 40), 65.1% were females, 60.3% had a educational status of university or less, 38.1% were doctors, and 52.4% worked in the clinical sciences. 13% of the health care workers had cognitive impairment. 15.9% suffered from cardiac or circulatory ailments, 85.7% had complained of fatigue, and 73% had muscular-joint pains. In addition, 77.8% of the health care workers indicated that they had difficulties in commutes to and from the hospital in terms of the routes and the means of transport available. Among the disabled health care workers, 65.1% claimed they found the breaks to be insufficient, 58.7% said they were victims of mobbing, 57.1% stated they desired to work part-time, and 55.6% indicated they worked in positions which did not necessitate any skill sets. Conclusion: In conclusion, it appears disabled health care professionals face a number of problems. A common set of definitions and a disability detection form should be established and prepared in order to enable the possibility of comparing results on an international basis. In addition, certain efforts should be implemented which make the conditions more suitable for disabled health professionals, such as the application of more flexible or part-time hours, an increase in the number of breaks, a cessation of mobbing, engaging in tasks of menial labor should be prevented and transport should be improved. Further studies are needed for international and cross-sectoral comparisons.

Amaç: Dünyada bir milyardan fazla insanın bir tür engellilik ile yaşadığı tahmin edilmektedir. Bu çalışmada engelli sağlık çalışanlarının prevalansı ve ilişkili sorunların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Materyal ve Metot: Kesitsel tipte bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan 908 sağlık çalışanı oluşturdu. Hastane yönetimi personel işlerinden bir liste alındı ve 323 kişi (ulaşılabilirlik oranı: %35,5) engelliliği belirlemek için yapılan bir ankete katılmayı kabul etti. Washington Engelli İstatistikleri Grubu’nun hazırlamış olduğu kısa soru seti uygulandı. Setin sonuçlarına göre 63 kişi engelli olarak tanımlandı (%19,5).

Bulgular: Engelli sağlık çalışanlarının %44,5’i yaşlı, %65,1’i kadın, %60,3’ünün eğitim düzeyi lisans ve altı düzeyde, %38,1’i doktor ve %52,4’ü klinik bilimlerde çalışmaktadır. Sağlık çalışanlarının %13,0’ı bilişsel engelli alanında engeli olduğu bulunmuştur. Engelli sağlık çalışanlarının %15,9’unun kalp ve dolaşım sistemiyle ilgili hastalıkları, %85,7’sinin yorgunluk ve %73,0’ının kas-eklem ağrısı şikayetleri olduğu görülmüştür. Ayrıca engelli sağlık çalışanlarının %77,8’si hastaneye ulaşım yollarının ve ulaşım araçlarının engelliler için uygun olmadığını, %65,1’i molaların yetersiz olduğunu, %58,7’si mobbinge maruz kaldığını, %57,1’i yarı zamanlı çalışmak istediğini, %55,6’sı vasıf gerektirmeyen işlerde çalıştırıldığını bildirmişlerdir.

Sonuç: Sonuç olarak engelli sağlık çalışanları birçok sorunlarla karşılaşmaktadır. Uluslararası alanda, verilerin kıyaslanabileceği ortak engellilik tanımları geliştirilmesi ve engellilik tespit formları oluşturulması gerekmektedir. Buna ek olarak, engelli çalışanlar için, yarı zamanlı veya esnek çalışma saatlerinin uygulanması, çalışma saatleri içindeki molaların artırılması, çalışma ortamındaki mobbingin ve vasıf gerektirmeyen işlerde çalıştırılmanın engellenmesi, hastaneye ulaşımın ve hastanedeki çalışma ortamının engellilere uygun hale getirilmesi için çalışmaların yapılması gerekmektedir. Uluslararası ve sektörler arası karşılaştırmalar için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.