GERİATRİK HASTALARDA MALNÜTRİSYON VE DÜŞME RİSKİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Abstract

Objective: It was aimed to evaluate the relationship between malnutrition and fall risk in the elderly in this study. Method: The sample of the study consisted of 300 patients aged 65 and over who were hospitalized in a state hospital between April and July 2017. Personal Information Form, İtaki Fall Risk Scale, Mini Nutritional Assessment, and Subjective Global Assessment Test were used in the study. The number-percentage, chi-square test, independent t-test, one-way ANOVA, and Pearson correlation analysis were used for the evaluation of data. Results: 52.3% of the elderly are 65-74 years old, 36% are 75-84 years old, and 11.7% are over 85 years old. According to the results of the Mini Nutritional Assessment; It was determined that 46.3% were in the risk group and 15% were malnourished. The mean score of the Mini Nutritional Assessment was 17.93±4.89. It was determined that the elderly were at risk in terms of malnutrition. The mean score of ittaki was calculated as 26.30±4.58. A significant correlation was found between malnutrition status and fall risk (p<0.05). It was determined that there was a significant difference between malnutrition levels, age, and chronic disease (p<0.01). The mean risk of falling in the elderly with at least one chronic disease was found to be 26.25±4.20. It was determined that the risk of falling was 27.57±4.93 most in patients with chronic kidney failure, and then the risk of falling was higher in patients with chronic arterial disease and heart failure, respectively. A significant negative strong correlation was found between the risk of falling and malnutrition (p<0.05). Conclusion: As a result of the study, it was found that the risk of falling is high in elderly individuals with malnutrition. Nurses should elaborate on elderly patients well, take appropriate precautions, inform them about the risk of falling to the elderly patient and caregivers, and plan their care accordingly.

Amaç: Bu çalışmada yaşlılarda malnütrisyon ve düşme riski arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Araştırmanın örneklemini Nisan-Temmuz 2017 tarihleri arasında bir devlet hastanesinde yatmakta olan 65 yaş ve üstü 300 hasta oluşturdu. Çalışmada, Kişisel Bilgi Formu, İtaki Düşme Riski Ölçeği, Mini Nütrisyonel Değerlendirme ve Subjektif Global Değerlendirme Testi kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde; sayıyüzde, ki-kare testi, Independent t test, One-way Anova ve Pearson korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Yaşlıların %52.3’ü 65-74, %36’sı 75-84 ve %11.7’si 85 yaş üzerindeydi. Mini Nütrisyonel Değerlendirme sonuçlarına göre yaşlıların; %46.3’ünün riskli grupta ve %15’inin malnütre olduğu belirlendi. Toplam Mini Nütrisyonel Değerlendirme puanı ortalaması 17.93±4.89 olarak ölçüldü. Yaşlıların malnürtisyon açısından risk altında olduğu belirlendi. İtaki puanı ortalaması 26.30±4.58 olarak hesaplandı. Malnütrisyon durumu ile düşme riski arasında anlamlı ilişki saptandı (p<0.05). Malnütrisyon düzeyleri ile yaş ve kronik hastalık arasında anlamlı bir fark olduğu tespit edildi (p<0.01). En az bir kronik hastalığı bulunan yaşlılarda düşme riski ortalaması 26.25±4.20 olarak bulundu. Düşme riskinin en çok 27.57±4.93 ile kronik böbrek yetmezliği hastalarında olduğu, daha sonra sırası ile kronik arter hastalığı ve kalp yetmezliği hastalarında düşme riskinin daha yüksek olduğu saptandı. Düşme riski ve malnütrisyon arasında negatif yönde çok yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki saptandı (p<0.05). Sonuç: Araştırma sonucunda, malnütrisyonu olan yaşlı bireylerde düşme riskinin yüksek olduğu saptandı. Hemşireler yaşlı hastaları iyi tanımlamalı, uygun önlemleri almalı, yaşlı hasta ve bakım vericisine düşme riski hakkında bilgi vermeli ve bakımını bu doğrultuda planlamalıdır.