Kırsal Turizmde İşletmelerin Rolü: Cumalıkızlık Örneği*

Abstract

Alternatif turizm türlerinden biri olan kırsal turizm, turizm endüstrisi içinde giderek büyüyen bir alan olarak karşımıza çıkmakta ve gelişimi desteklenmektedir. Bir bölgedeki kırsal turizmin gelişmesinde paydaşların ve bu paydaşlardan biri olan turistik işletmelerin katkılarından söz edilebilir. Bu araştırmada işletmecilerin kırsal turizme yönelik tutumlarını ortaya koymak amaçlanmaktadır. Araştırma, kırsal turizmin uygulandığı ve UNESCO Dünya Miras Listesinde yer alan Bursa Cumalıkızık ilçesinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nitel bir yaklaşım benimsenmiş ve 18 işletmeci ile görüşmeler yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, işletmecilerin kırsal turizme karşı olumlu bir tutum içinde olduklarını söylemek mümkündür. Bununla birlikte özellikle bölgedeki restorasyon çalışmaları noktasında işletmeciler ve yerel yönetim arasında birtakım uyuşmazlıklar bulunmaktadır. Bu konuda yerel yönetim ve işletmelerin karar almada birlikte hareket etmesi gerekmektedir. İşletme sahiplerinin yalnızca turist sayısına odaklanmalarından ziyade yerel dokuyu korumaya yönelik eğitilmeleri gerektiği araştırmanın bir diğer bulgusudur. Araştırma ile kırsal turizmin önemli paydaşlarından biri olan turistik işletmelerin kırsal turizme yönelik bakış açısını anlamada ve bu noktada çözüm önerileri getirmede katkı sağlaması hedeflenmektedir.

Rural tourism as an alternative type has been one of the areas which has gradually grown in tourism industry. Stakeholders, specifically tourism establishments, have an important role in the development of rural tourism in a region. This study aims to reveal tourism managers’ attitude towards rural tourism. The research was carried out in Bursa-Cumalıkızık which is implemented rural tourism and in UNESCO World Heritage List. A qualitative approach was adopted and data was gathered from 18 tourism managers. According to the results, tourism managers have a positive attitude towards rural tourism. However, there are some incompatibilies, specifically in restoration, between tourism managers and local authorities. Local authorities and managers need to take joint action for decision. The other finding of the study is that managers mustn’t focus only tourist numbers but also local texture protection of the region. This study aims to contribute understanding tourism managers’ attitude towards rural tourism and offer solutions in this context.