Hemşirelik öğrencilerinin klinik uygulamaya yönelik düşünce ve kaygı düzeylerinin belirlenmesi

Abstract

AMAÇ: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinin klinik uygulamaya yönelik düşüncelerinin ve kaygı düzeylerinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. YÖNTEM: Araştırmanın evrenini Muğla Üniversitesi Muğla Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik Bölümünün birinci sınıfta Meslek Esasları, ikinci sınıfta Cerrahi, üçüncü sınıfta çocuk hastalıkları dersini almış olan öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmaya 149 öğrenciden 126’sı katılmayı kabul etmiştir. Veriler araştırmacılar tarafından oluşturulan anket formu ve Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği ile toplanmıştır. BULGULAR: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 20,15±1,52 yıldır. Hemşirelik öğrencilerinin %77,8’i kendini staja hazır hissettiğini, %51,6’sı teorik bilgisinin ilgili staj için yeterli olmadığını, %46’sı staj sırasında yapmaktan korktuğu bir uygulama olduğunu, %68,3’ü klinik uygulama sırasında olumsuz bir deneyim yaşamaktan korktuğunu, %50,8’i stajla ilgili olarak heyecan hissettiğini belirtmiştir. Klinik uygulama öncesi ve klinik uygulama sonrası öğrencilerin Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçek sonuçları karşılaştırıldığında durumluluk kaygı puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). SONUÇ: Klinik uygulamaya başlamadan önce hemşirelik öğrencilerinin kaygı düzeylerinin yüksek olduğu sonucuna varılmıştır.