Evaluation of ocular surface changes in dry eye disease due to Sjögren's syndrome by confocal microscopy

Abstract

Aim: To evaluate the ocular surface alterations in dry eye disease related to Sjögren's syndrome. Materials and Methods: The data of 25 patients followed up in our clinic with dry eye disease due to Sjögren's syndrome and 25 healthy control groups were evaluated prospectively. In order to evaluate the ocular surface, the ocular surface diseases index, Schirmer 1 test, tear film break-up time, corneal fluorescein staining, strip meniscometry test and confocal microscopy results were evaluated. Results: In patients with Sjögren's syndrome, Schirmer 1 test was 2.41.1 mm, tear film break-up time was 3.10.9 seconds, corneal fluorescein staining score was 4.12.2, strip meniscometry score was 1.80.8 mm, ocular surface diseases index score was 22.111.6, dendritic cell density 3811.3 cells/mm2 and subbasal nerve density 950375 μm/mm2. In the healthy control group, Schirmer 1 test was 15.16.2 mm, tear film break-up time was 12.23.4 seconds, corneal fluorescein staining score was 2.2±1.8, strip meniscometry score was 5.72.1 mm, ocular surface diseases index score was 4.32.5, dendritic cell density was 8.32.7 cells/mm2 and subbasal nerve density was evaluated as 1077320 μm/mm2. Dendritic cell density was found to be significantly higher and subbasal nerve density was found to be significantly lower in patients with Sjögren's syndrome compared to the control group (p<0.001). Conclusion: Laser scanning in vivo confocal microscopy is a useful method for evaluating structures such as corneal cell morphology, inflammatory cell density, and nerve fiber density in patients with Sjögren's syndrome. For this reason, detailed analysis of confocal microscope results together with ocular surface evaluation guides the diagnosis and treatment of patients.

Amaç: Sjögren sendromuna bağlı olarak gelişen kuru göz hastalığında meydana gelen oküler yüzey değişikliklerini oküler yüzey testleri ve konfokal mikroskopi ile değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde Sjögren sendromuna bağlı kuru göz hastalığı ile takip edilen 25 hastanın ve 25 sağlıklı kontrol grubunun verileri prospektif olarak değerlendirildi. Tüm hastalara genel sistemik hastalık sorgusu ile birlikte tam oftalmik muayene yapıldı. Oküler yüzeyi değerlendirmek için çalışmaya katılan bireylerde oküler yüzey hastalıkları indeksi, Schirmer 1 testi, gözyaşı kırılma zamanı, korneal flöresein boyanma, strip meniskometri testi ve konfokal mikroskopi sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Sjögren sendromlu olgularda Schirmer 1 testi 2,41,1 mm, gözyaşı kırılma zamanı 3,10,9 saniye, korneal flöresein boyanma skoru 4,12,2, strip meniskometri skoru 1,80,8 mm, oküler yüzey hastalıkları indeksi skoru 22,111,6, dendritik hücre yoğunluğu 3811,3 hücre/mm2 ve subbazal sinir yoğunluğu 950375 μm/mm2 olarak değerlendirilmiştir. Sağlıklı kontrol grubunda ise Schirmer 1 testi 15,16,2 mm, gözyaşı kırılma zamanı 12,23,4 saniye, korneal flöresein boyanma skoru 2,2±1,8, strip meniskometri skoru 5,72,1 mm, oküler yüzey hastalıkları indeksi skoru 4,32,5, dendritik hücre yoğunluğu 8,32,7 hücre/mm2 ve subbazal sinir yoğunluğu 1077320 μm/mm2 olarak değerlendirildi. Sjögren sendromlu olgularda dendritik hücre yoğunluğu kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek, subbazal sinir yoğunluğu anlamlı derecede düşük olarak değerlendirildi (p<0,001). Sonuç: Lazer tarayıcı in vivo konfokal mikroskopi, Sjögren sendromu olan hastalarda kornea hücreleri morfolojisi, inflamatuar hücre yoğunluğu ve sinir lifi yoğunluğu gibi yapıların değerlendirilmesi için yararlı bir yöntemdir. Bu nedenle oküler yüzey değerlendirmesi ile birlikte konfokal mikroskopi sonuçlarının detaylı analiz edilmesi hastaların tanı ve tedavisinde yol gösterici olmaktadır.