Muğla İlinde Veteriner Hekimlerde Brucella Seropozitifliği

Abstract

Amaç: Bu araştırma bruselloz açısından endemik bir il olmayan Muğla ve ilçelerinde veteriner hekim ve veteriner teknisyenlerinde Brucella seropozitifliği konusunda bilgi eksikliğini gidermek amacıyla yapılmıştır. Yöntemler: Araştırma Muğla'nın ilçelerinde (Yatağan, Köyceğiz, Marmaris, Milas, Fethiye, Bodrum) ve merkezinde yürütüldü. Toplam 125 gönüllü veteriner hekim ve veteriner teknisyeni çalışmaya dahil edildi. Gönüllü kişilerden anket uygulamasıyla birlikte yaklaşık 10 ml kan alındı. Tüm serumlara "rose" Bengal testi; test sonucu pozitif saptanan serumlara tüp aglütinasyon testi uygulandı. Tüp aglütinasyon testi sonucu >=1/160 titrede saptanan serum örnekleri pozitif olarak kabul edildi; 1/160'ın altında titre veren serumlara Coombs testi uygulandı. Coombs testi sonucu >=1/320 titrede saptanan serumlar pozitif kabul edildi. Bulgular: Araştırmaya katılan 125 kişiden 3'ünde Brucella seropozitifliği tespit edilerek Muğla ve çevresinde veteriner hekim ve teknisyenlerinde Brucella seroprevalansı %2.4 olarak bulundu. Brucella seropozitifliğiyle yaş ve meslekte bulunma süresi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Araştırmaya katılanların %7.2 (n=9)'si daha önce bruselloz nedeniyle tedavi gördüğünü, %8.8 (n=11)'i Brucella aşısıyla parenteral yaralanması, aşının sıçraması veya mukozal yaralanması olduğunu belirtti. Sonuçlar: Bu çalışma Muğla'da Brucella seropozitiflik oranlarını gösteren son yıllarda yapılmış ilk çalışma olması açısından önemlidir. Ancak Muğla ilinde risk gruplarında brusellozun seroprevalansı ve epidemiyolojik özelliklerinin daha iyi aydınlatılabilmesi için daha geniş kapsamlı, kontrollü çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz.Klimik Dergisi 2015; 28(3): 108-11

Objective: This investigation has been planned in order to complete the lack of information about seropositivity of brucellosis in veterinarians and veterinary technicians in non-endemic counties of Muğla, Turkey. Methods: The study was carried out in districts (Yatağan, Kö yceğiz, Marmaris, Milas, Fethiye, Bodrum) and the city center of Muğla. A total of 125 veterinarians and veterinary technicians were included in the study. A structured questionnaire was applied to the volunteers and their approximately 10 ml blood samples were collected. Serum samples were investigated using rose Bengal test, and positive samples were investigated via standard tube agglutination test. Samples > =1/160 titers in the tube agglutination test were accepted as positive, whereas results < 160 titers were investigated using Coombs test. Samples > =1/320 titers were accepted as positive in the Coombs test. Results: At the end of the evaluation, we found Brucella seropositivity in 3 of 125 subjects and the seroprevalence in veterinarians and veterinary technicians was found to be 2.4% in Muğla region. There was no statistically significant relationship between seropositivity and different age groups or lengths of time in the occupation (p> 0.05). History of brucellosis treatment were reported by 7.2% (n=9) and exposure to Brucella vaccines by needle-stick injuries or splashes or injuries to mucosal surfaces were reported by 8.8% (n=11) of participants. Conclusions: This study is important for being the first study in recent years that demonstrates the seropositivity rates in veterinarians in Muğla. We believe that more comprehensive wellcontrolled studies are required in order to further explain seroprevalance and epidemiological characteristics of brucellosis in professions at risk in Muğla.Klimik Dergisi 2015; 28(3): 108-11