Kronik obstrüktif akciğer hastalığında obstrüktif uyku apne sendromu sıklığı

Abstract

Amaç: Uyku sırasında oluşan solunum bozuklukları ciddi boyutlara ulaşabilmekte ve bu hastalarda morbidite ve mortalitenin artmasına yol açmaktadırlar. Bu bozuklukl arın saptanması, hem prognoz hem de etkili bir tedavinin uygulanması açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada kronik obstrüktif akciğer hastalarınd a, polisomnografi ile obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) sıklığını araştırm ayı amaçladık. Yöntem : Çalışmaya kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) tanısı olan 42 hasta (21 bayan, 21 erkek) dahil edildi. Hastaların sigara anamnezi, yapılan kan gazı an aliz(KGA) sonuçları, hematokrit değerleri ve antropometrik özelikleri kaydedildi. Gündüz aşırı uyku halini objektif olarak değerlendirmek amacıyla Epworth Uykululuk Skal ası kullanıldı. Hastaların hepsine polisomnografi yapıldı. Bulgular: KOAH’lı hastalarda OUAS oranı %61.9 olarak bulundu. OUAS’lı olguların %30.7 hafif ,% 42.30 orta, %26.9 ağır OUAS sınıfındaydı. OUAS olan ve olmayan gruplar arasında demografik özellikler, solunum fonksiyon testi (SFT), KGA ve hematokrit değerleri açısından istati stikse l olarak farklılık yoktu. Olguların %69’unda horlama, %61.9’unda gündüz aşırı uyku hali, %59.5’inde tanıklı apne saptandı. Horlama, tanıklı apne ve gündüz uyuklama şikayetleri olanlarda ayrı ayrı olmayanlara göre OUAS görülme sıklığı anlamlı olarak yü ksekti. (p<0.05) Sonuç : KOAH hastalarında OUAS’ı düşündürecek horl ama, tanıklı apne, gündüz uyuklama gibi semptomların varlığında muhtemel bir OUAS birlikteliği açısından pol isomnografik inceleme yapılmalıdır.

Objective : Breathing disorders occured during sleep have been able to reach the severe dimensions and have led to an increase of morbidity and mortality in these patients. Detection of these disorders is very important in terms of both the prognosis and the application of an effective treatment. In this study, we aimed to research the prev alence of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) with the polysomnography in chronic obstructive pulmonary patients. Method : Diagnosed with chronic obstructive pulmonary disease (COPD), 42 patients (21 female, 21 male) were included to the study. Smoking history of the patients, the results of the blood gas analysis (BGA), hematocrit values and anthropometric characteristics were recorded. Epworth Sleepiness Scale was used in order to evaluate the excessive daytime sleepiness objectively. Polysomnography was performed to all of the patients. Results : The rate of OSAS was found to be 61.9% in patients with COPD. 30.7% of the cases with OSAS were in mild, 42.30% were in moderate and 26.9% were in severe OSAS class . There was no statistical difference between the groups with and without OSAS in terms of the demographic characteristics, breathing function test (BFT), BGA and hematocrit values. Snoring in 69% of the cases, the excessive daytime sleepiness in 61.9% and witnessed apnea in 59.5% were detected. The prevalence of OSAS was significantly higher in those who had the complaints of snoring, witnessed apnea and daytime sleepiness than in those who didn’t separately have (p &lt; 0.05). Conclusion : In patients with COPD, polysomnographic examination should be done in terms of a possible associ ation of OSAS in the presence of the symptoms such as snoring, witnessed apnea, daytime sleepiness which will make the OSAS consider.