Türkiye'nin Yerli Bal Arısı (Apis mellifera L.) Irk ve Ekotipleri ile Bunların Gen Kaynakları Olarak Korunması

Abstract

Türkiye çok farklı ekolojik koşulları ve sahip olduğu bal arısı ırk ve ekotipleri ile dünyada arıcılık açısından önemli bir yere sahiptir. Ülkede bulunan ırklar Anadolu (A.m.anatoliaca), Kafkas (A.m.caucasica), Karniyol (A.m.carnica), Suriye (A.m.syriaca) ve İran arıları (A.m.meda) ile Muğla ekotipidir. Bu ırk ve ekotiplerin en iyi adaptasyonu gösterdikleri alanlarda ayrı gen kaynakları olarak korunmaları ülke arıcılığının en önemli konusudur. Bu alandaki mevcut sorunların ortaya konulması ve üreticilerin bilinçlendirilmeleri gen kaynaklarımızın kaybolması yönündeki problemleri ortadan kaldıracaktır. Bu çalışmanın amacı Türkiye'nin arı varlığını tehdit eden unsurlara dikkat çekerek yerel ırk ve ekotiplerin korunmasına bir katkı sağlamaktır

Turkey has an important place in the world in terms of beekeeping with its different ecological conditions and honey bee races and ecotypes. Included races are Anatolian (A.m.anatoliaca) Caucasian (A.m.caucasica), Carniolan (A.m.carnica), Syrian (A.m.syriaca), Iranian bees (A.m.meda) and Mugla ecotype. The protection of these races and ecotypes as gene resources in the areas where they have the best adaptation is the most important issue of the country beekeeping. Bringing out the existing problems in this area and raising awareness of beekeepers will eliminate the loss of our genetic resources. The aim of this study is to provide a contribution to the preservation of local bee races and ecotypes of Turkey through drawing attention to the threat against beekeeping